Tomasz Jakubiak – pogrzeb
Pogrzeb Tomasza Jakubiaka odbył się we wtorek – 13 maja 2025 roku. Znanego kucharza oraz jurora różnych odsłon programu „MasterChef” rodzina, bliscy i przyjaciele pożegnali, gromadząc się w kościele św. Ignacego w Warszawie. Zmarły 30 kwietnia Jakubiak spoczął na Cmentarzu Komunalnym Północnym. W ostatniej drodze towarzyszył mu tłum ludzi, którzy – poprzez uczestnictwo w ceremonii żałobnej – chcieli oddać mu hołd. Zgodnie z wolą zmarłego żałobnicy przyodziali kolorowe stroje.
Informacja o tym, że Tomasz Jakubiak nie żyje, wywołała ogrom smutku w świecie mediów. Ludzie znani z show-biznesu pojawili się na pogrzebie kucharza, wsłuchując się m.in. w słowa Anastazji Jakubiak: wdowy po jurorze „MasterChefa”. Jej list odczytała dziennikarka: Marzena Rogalska.
Anastazja Jakubiak żegna męża
Tomasz Jakubiak pozostawił pogrążonych w smutku bliskich: mamę, siostrę, żonę oraz kilkuletniego syna – Tomasza juniora. Wcześniej kucharz mówił głośno o swojej chorobie, zamieszczając szczegółowe informacje w mediach społecznościowych. Jesienią ubiegłego roku Jakubiak publicznie wyznał, że zmaga się z rzadkim nowotworem. Od tamtej pory wiele osób mocno trzymało kciuki za szybki powrót do zdrowia. Juror „MasterChefa” pod koniec 2024 roku wyleciał do Izraela, by tam kontynuować leczenie. W kwietniu stan zdrowia Tomasza uległ pogorszeniu – konieczna była podróż do Grecji. 30 kwietnia 2025 roku rodzina znanego kucharza poinformowała za pośrednictwem Instagrama o jego śmierci.
Podczas pogrzebu wybrzmiały słowa Anastazji Jakubiak.
Mój mąż, miłość mojego życia... Dziś razem z wami próbuję go pożegnać, ale jak pożegnać kogoś, kto był tak bardzo życiem... Był darem, który otrzymałam od Boga (...). Tak trudno mówić o Tomku w czasie przeszłym... był marzycielem, każdy pomysł konsultował ze mną, byliśmy razem, silni, zjednoczeni – cytuje jej słowa portal „Fakt”.
Wdowa po Tomaszu Jakubiaku w swojej wypowiedzi zawarła również poruszające przesłanie:
(…) Wierzę, że Tomek tam, gdzie teraz jest, mówi nam wszystkim: żyjcie pełnią życia, kochajcie, smakujcie każdą chwilę, jakby jutra miało nie być (…). Dla mnie dzisiaj myśl o jutrze jest zbyta trudna, nie wiem jeszcze, jak będzie wyglądało życie bez mojego Tomka, ale wiem, że muszę być silna za nas dwoje, bo nasz bąbel ma już tylko mnie (…). Tak jak prosiłeś przed odejściem, powiedziałam bąblowi, że tata jest już w niebie i że zawsze będzie go kochał. On zapytał się: kiedy tata wróci? Odpowiedziałam, że będziesz wracał w snach... Nie żegnam się z tobą, nie potrafię, bo ty wciąż jesteś, w moim sercu, w sercu Tomusia, do zobaczenia kochanie, kocham cię (…).
